Gazmend Freitag: Bekim Fehmiu, 2014
Für mich war Bekim Fehmiu vor allem in der Rolle des Odysseus bekannt. Ich habe ihn mit Begeisterung porträtiert. Er war für mich das Vorbild schlechthin, etwas aus dem Leben zu machen, unabhängig davon wie die Umstände sind. Das Leben war für ihn jedoch gegen Ende hart. Aus Protest gegen die serbische Diktatur weigerte er auf die Belgrader Bühnen zu spielen. Mit 74 Jahren nach einer langen Depression nahm er sich das Leben. Nach seinem Wunsch wurde seine Leiche eingeäschert und von Belgrad, wo er gelebt hatte, in dem kleinen heimatlichen Fluss von Prizren von seiner Frau, eine berühmte serbische Schauspielerin, verstreut. Seitdem hat der Stadtfluss etwas von diesem großen Geist mitbekommen. Denn die Menschen werden sich, während sie den Fluss beim Vorbeigehen betrachten, an ihn denken.
Shqip:
Për mua, Bekim Fehmiu ishte bërë i njohur parasëgjithash në rolin e Odiseut. E portretizova me entuziazëm. Ai ishte bërë idhull për mua, në kuptimin që njeriu, pa marrë parasysh rrethanat jetësore, mund të bëjë diçka nga jeta e tij. Sidoqoftë, jeta kah fund i saj ishte e vështirë për te. Në protestë kundër diktaturës serbe, ai nuk pranoi të luante në skenat e Beogradit. Në moshën 74 vjeç, pas një depresioni të gjatë, ai bëri vetëvrasje. Me kërkesë të tij, trupi i tij është bërë hirë dhe nga Beogradi, ku kishte jetuar, është bartur nga gruaja e tij, një aktore kjo e famshme serbe, dhe është shpërnda në lumin e vogël të atdheut të tij – Prizrenit. Që atëherë lumi i qytetit ka marrë diçka nga shpirti i madh i tij. Pasi që njerëzit ndërsa kalojnë pranë lumit do ta mendojnë artistin.
gazmendfreitag.wordpress.com 